Brojke govore da kalcifikat u tetivnim pripojima ramena postoji u cca 20% bezbolnih ramena i u oko 7% bolnih
Kalcifikat u ramenu je dijagnoza koja se postavlja nekom od dijagnostičkih pretraga poput RTG-a, ultrazvuka, MR-a ili CT-a, te je više prikaz nečega što postoji, nego uzroka problema. On može biti tek usputna činjenica koja ne stvara nikakve simptome ili pak može biti direktan uzrok bolova i ograničenja kretnji u zglobu. Brojke govore da kalcifikat u tetivnim pripojima ramena postoji u cca 20% bezbolnih ramena i u oko 7% bolnih. Uobičajena veličina kalcifikata je između jednog i dva centimetra u promjeru, a uzrok njihova stvaranja do danas nije poznat.
Cilj liječenja je ukloniti bolove i uspostaviti normalnu pokretljivost zgloba. Četiri su moguća pristupa (uz medicinske vježbe, koje bi se trebale izvoditi konstantno):
Klasična fizioterapija - elektroterapija, ultrazvuk, laser, magnet, krioterapija... Ima za cilj smanjiti upalnu komponentu ukupne simptomatologije, te je ovaj pristup u Hrvatskoj najčešće primjenjivan.
Manualna medicina - naročito sekvence frikcijske masaže, akupresure, te mobilizacije. Djeluje na biomehanički kompleks ramena, prvenstveno zglobnu čahuru, mišiće i tetive, mijenjajući međuodnose mekih tkiva i na taj način smanjuje simptome i poboljšava pokretljivost.
Terapija udarnim valom (ESWT) - iako često reklamirana kao način „razbijanja“ kalcifikata, ona je u stvari iritans. Pojednostavljeno, ona uzrokuje novi upalni proces u okolini kalcifikata, koji, kod jednog dijela tretiranih pacijenata, dovodi do ukupnog smanjenja simptoma, te djelomične ili, rjeđe, potpune reapsorpcije kalcifikata.
Operativna terapija - ima za cilj direktno uklanjanje kalcifikata i to kod onih slučajeva u kojima konzervativno liječenje nije polučilo zadovoljavajuće rezultate. Statistika uspješnosti tih zahvata varira od studije do studije, ali se generalno smatra da je postotak pacijenata bez bolova, nekoliko mjeseci nakon operacije, iznad 70%. Možda je značajno napomenuti da se kalcifikat ponovno pojavljuje i poslije njegova uklanjanja operacijom u 16-18% slučajeva.
