Hidrocefalus

Hidrocefalus je patološko nakupljanje tekućine unutar moždanih komora. Dijelimo ga na primarni i sekundarni. 

Sekundarni hidrocefalus mo­že nastati kao posljedica upalnih procesa centralnog nerv­nog sistema ili traume glave. U većini slučajeva kod pasa vi­đamo primarni hidrocefalus koji je najčešće uzrokovan time da stanice koje oblažu unu­trašnjost moždane komore ne resorbiraju cerebrospinalnu te­kućinu u onoj mjeri u kojoj bi trebale. Drugi uzrok može biti  pretjerano sužen kanal kojim tekućina teče između komora što će opet izazvati nenormalnu akumulaciju tekućine unu­tar komore. Hidrocefalus se vi­đa uglavnom kod patuljastih pas­mina pasa (osobno sam ga vidjela kod Chiuwawe i Ja­pan­skog čina) te brahicefalič­nih pasmina.

Simptomi su epileptički na­padi, smetnje vida, strabizam, a obično su prisutne i mental­ne promjene koje su po­nekad teško uočljive i ne moraju stva­rati veće probleme kada je pas kućni ljubimac. Kod neke štenadi paralelno sa hidrocefalusom nalazimo i otvorene fon­tanele, no one mogu biti otvo­rene i bez hidrocefalusa te tak­vi psići mogu biti klinički potpuno zdravi.

Kod urođenog hidrocefalu­sa bolest obično progredira ali vrlo polako, no isto tako je mo­guće da se u jednoj fazi simptomi stabiliziraju, no i da dođe nenadanog pogoršanja i ugi­nuća.

Primarni hidrocefalus op­ćenito ima bolju prognozu od sekundarnog. Mala je moguć­nost da pas sasvim ozdravi, ali vjerujem da se terapijom i re­do­vitim kontrolama može kon­trolirati simptome i da pas tako može kvalitetno poživjeti godinama.

Rijetko se događa da dođe do naglog pogoršanja bolesti.

 

Kortikosteroidi su lijek izbora i kod primarnog i kod se­kundarnog hidrocefalusa. Ovi lijekovi  povećavaju resorbciju cerebrospinalne tekućine, a mo­guće je i da smanjuju njenu produkciju. Diuretici  se tako­đer koriste u terapiji hidrocefalusa, no njihova prolongira­na upotreba može dovesti do poremećaja u ravnoteži elektrolita u organizmu.

Nuspojave kod dugotrajnog davanja kortikosteroida su brojne, no one koje su obično očite su pojačana žeđ, pojačan apetit i učestalije i obilnije mokrenje. Ako se kao simptomi javljaju i epileptički napadi potrebna je i terapija antiepilepticima. 

Za očekivati je da pas kod ovakve terapije bude nešto spo­riji, ponekad teturaju kao da su pijani, no to ovisi o dozi lijeka i obično traje samo nekoliko da­na dok se organizam ne adap­tira na lijek. Jedna od opcija je i kirurška drenaža postavljanjem "umjetne" odvodne cijev­čice u moždanu komoru ( neurokirurški zahvat) no pretpos­tavljam da je ovakav zahvat visokorizičan. Što se tiče doza jednih i drugih lijekova odre­đuju se individualno. Struč­nja­ci koji su specijalizirani iz ovog dijela veterinarske medicine, to će znati najbolje.